洞庭波起寒生遍，天涯自惊秋早。
绿断平芜，霜凋杂树，不碍高楼凝眺。千山径悄。
想磴曲潜埋，斧斤难到。
剩有乔柯，乱撑枝干上云表。
深闺还动羁思，月光飞下处，偏见孤皎。
鹊噪空槐，螀啼金井，都入琴弦悽调。兰釭焰小。
听飒飒声乾，透奁风峭。为感飘零，半床慵未扫。
绿断平芜，霜凋杂树，不碍高楼凝眺。
- 绿断平芜，霜凋杂树，不碍高楼凝眺。上一句
- 洞庭波起寒生遍，天涯自惊秋早。
- 绿断平芜，霜凋杂树，不碍高楼凝眺。下一句
- 千山径悄。
- 绿断平芜，霜凋杂树，不碍高楼凝眺。诗句作者介绍
- 汪东诗词名句欣赏